Gezinsleven

Gedichtje

3 Comments

Wat is er aan de hand?
Elke tegenslag wordt breed gevoeld.
Terwijl het zonnetje nog schijnt
Zo is het vast niet bedoeld.

Zelf een gedichtje blijft hangen op 2 regels
omdat ik niet omschrijven kan wat er gebeurd
geen roze maar een zwarte bril op
En door niets raak ik wat opgebeurd.

Feest in de stad
Een groots festijn
Maar dat achterlijke stemmetje
Zorgt steeds voor venijn

Steeds maar moed verzamelen
Bij alles wat ik doe
Bang voor wat eigenlijk?
En waarom zo in en in moe?

Morgen mag het gebeuren
dan ga ik naar de kroeg
Maar zo bang om voor schut te staan
Misschien zeg ik wel heel snel :doeg.

Waar ben ik nou zo bang voor?
Wat houdt mij tegen om het leven te leven?
Waarom lig ik liever in bed
Diep onder de dekens te beven?

Het vertrouwen is weg
In alles en iedereen,
Maar het meeste nog in mezelf
en daarom voel ik me alleen.

Kop op, schouders eronder
Gooi je haar en tieten los!
Dat advies kreeg ik vanmorgen
Gelukkig heb ik een hele bos 😉

Hobby

4 Comments

Laat ik voorop stellen dat ik ongelooflijk trots ben op al mijn kinderen.
Maar de oudsten willen eigenlijk niet zo in de belangstelling staan 😉

Ik ben zo trots op Fem, die als één van de weinigen in haar klas een baan gevonden heeft in haar afstudeergebied, op Emiel die ondanks alle worst-case-scenario verhalen toch het hoofd boven water weet te houden, en natuurlijk op Siebe…die dansend en feestend door zijn middelbare school zoeft.

Eerst 3 filmpjes van Boy.. het lijken dezelfde maar hij heeft steeds andere attributen.
Iemand een idee waar ik hem naartoe kan sturen om zijn talenten te ontwikkelen??
Als trotse moeder dacht ik eigenlijk dat hij wel een beetje goed is 😉

 

Met een lange stok..

Met 2 korte stokken..

En 1 halve zwaard-achtig ding 🙂

En dan een filmpje van Syd vandaag. Eerst zijn we samen weggeweest maar om heel eerlijk te zijn ben ik alleen al een beetje te zwaar voor mijn sup (mooie stok achter de deur om van de winter nog meer af te gaan vallen 😉 )
Hij wilde graag ook een stukje alleen….
Ik vrees dat ik nu mag gaan sparen voor een kindersupboard 😉

 

Hoi Pap!!

5 Comments

Wat eenwallpaper-met-mooie-bloemen-in-de-vensterbank bijzondere dag vandaag.. de dag dat mijn moeder 65 werd.

Vanmorgen ben ik even naar mijn moeder gegaan om haar te feliciteren met haar verjaardag.
Dat kwam niet helemaal lekker uit want ze zijn afgelopen zaterdag verhuisd, en vandaag zouden ze terug gaan voor nog wat kleine dingetjes.
Ik ben dus maar meegegaan 😉 Continue reading →

Zomaar op vakantie

4 Comments

Zomer 2015

2015-07-16 13.23.30

Ik werk.

Halve dagen…
De andere helft probeer ik zoveel mogelijk in de achtertuin, op het strandje of ergens anders met de jongens door te brengen.
Vandaag kom ik tot de achtertuin. Een prima plek.
Ik zoek een beschut plekje in de tuin tegen gluurders, en dicht bij toilet en waterkraan.
De jongens zijn óf op het strand, of aan het fietsen. Continue reading →

Time out

7 Comments

Lang getwijfeld of ik deze zou plaatsen..
Gepoetst, bijgevoegd en omgebouwd. Hopende dat mijn woorden zo pijnloos mogelijk, maar vooral duidelijk zijn.
Een kleine blik in wat er de laatste dagen in mij omgaat. Continue reading →

Medeleven of Medelijden?

6 Comments

Al even niet geschreven en daar had ik goede redenen voor.Kaarsjes
De laatste weken stonden niet in het teken van mij, of mijn gezin.
Al mijn aandacht ging even naar Marc en mijn (ex-)schoonfamilie.

Het is al een beetje bekend. Na een strijd die 7 weken geduurd heeft is mijn schoonmoeder afgelopen donderdag overleden. Verschrikkelijk oneerlijk. Continue reading →

Powervrouw

2 Comments

En ja hoor… daar hebben we er weer een! Een ‘compliment’.9200000007691873
Een goed bedoelde opkikker. Een teken van waardering en erkenning.
“Jeetje.. wat ben jij toch een powervrouw!”
*kuch* Sorry? Ik? Je hebt het serieus tegen mij?
Mag ik even bedanken aub? Dank u!

Powervrouw.
Ik kan dus echt heel erg weinig met die term.
Wat de fuk is een powervrouw?
Een dame op batterijen? Of op 380 volt? Continue reading →

Held op bed

4 Comments

Koningsdag 2015. Het begon al een beetje typisch. Na de stress van gisteren viel het slapen niet mee.
Ik was steeds wakker en bleef maar nare dromen krijgen op de momenten dat ik wel even afzakte.
Snel uit bed dus en lekker naar de vrijmarkt in Medemblik!

IMG-20150427-WA0005Leuke spelletjes gescoord voor € 0,10 per stuk, en een klein kastje voor onder een spiegel. Nu alleen de spiegel nog 😉
Voor Boy een pedaalemmer voor op zijn kamertje en Syd kreeg gratis een tas knikkers. Een harinkje van mama en zo werd het een geslaagde ochtend.
Voor de middag had ik andere plannen. Continue reading →

Helden

13 Comments

Mijn kinderen zijn helden. Nu is elk kind dat, op allerlei gebieden.
Maar die 2 jongsten van mij hebben ons wel voor een behoorlijke ramp behoedt.
Een ramp die ik zelf veroorzaakt zou hebben. Continue reading →

Noem het maar gewoon.

6 Comments

HartGewoon een heel fijn weekend. Dat mocht ook na een aantal hectische weken.
De sleutel, de klustijd en de verhuizing..
Veel extra werkuren gemaakt en dan het ziekbed en overlijden van mijn oom.
En niet te vergeten de stress en zorgen rondom mijn (ex-..bah, wat een rotwoord) schoonmoeder.

Want na de crematie van mijn oom was de dag nog niet voorbij. Continue reading →

Dag ome Jaap

7 Comments

We wisten het wel.. ome Jaap was al een hele tijd ziek. Maar hij kreeg een ICD (een soort pacemaker) en hij leefde op rustig tempo verder.
Heel moeilijk voor iemand die altijd eigen baas was, marathons liep en een ‘vaste klant’ in Nijmegen was.
Vorig jaar bleek dat hij ernstiger ziek was dan iedereen verwachtte, en een nieuw steunhart kwam er niet.
Hij moest noodgedwongen steeds meer dingen laten, en ging hard achteruit.Jaap
Eerste paasdag zijn mijn zusje en ik nog bij hem geweest. We wisten allebei dat het misschien de laatste keer zou zijn en de knuffel bij het afscheid was liefdevol en intens.
Continue reading →

Hier en nu!

6 Comments

“Eigenlijk is elke seconde bijzonder.

Want niemand op de hele wereld heeft die seconde ooit al eens meegemaakt.”

Sydney, 10 jaar

Syd's poppetje

Afgewezen

2 Comments

Tjonge jonge…ik trap er weer in..

Ik zit even niet lekker in mijn vel. Dat moet mensen toch opvallen, maar ze laten het niet merken. Vriendschappen waarvan ik dacht dat ze wat betekenden lossen op in het grote niets aan de andere kant van de A7. Alsof er na dat lint van asfalt een hele andere wereld is waar onze plaats nu al ingenomen of vergeten is.

Voor mij voelt het alsof de tijd 4 jaar terug gedraaid is. We zijn alleen wat ouder geworden…

Terwijl ik luister naar de vriendelijke stemmen van Femke’s vrienden die op haar verjaardag een biertje komen halen, scroll ik rusteloos wat op Facebook als opeens het icoontje met het poppetje oplicht.image

Continue reading →

20 jaar moeder

3 Comments

13 april 1995.
Sommige dagen kun je je herinneren als de dag van gisteren.
Dit is zo’n dag, want die dag werd ik moeder van mijn eerste kindje.
Na een bevallig van 5 dagen werd mijn Wervershoofse toch een Horineesje 😉

In 20 jaar is mijn prachtige meisjesbaby uitgegroeid tot een lieve jonge vrouw.
En mooi is ze nog steeds!
Dank je wel lieverd dat ik al zo lang je moeder mag zijn..

 

femke

 

 

 

 

Het is zo vrolijk om mij heen. Zoveel mensen, toch alleen

5 Comments
Ik voel me een beetje om te huilen
Het voelt zo zwaar daar
Waarvan ik niet weet hoe het te noemen
Ergens daar zo tussen hart en keel

Alsof er duizend tranen
Net niet kunnen maar wel willen
Ze benemen mij de adem
Want het zijn er veel te veel

Photography by www.woolywoot.wordpress.com

Maar het kan niet
Er zijn mensen
Die zelfs lachen van plezier
Ik wil nu niet huilen
In elk geval niet hier

Ik verlang nu zo met al mijn tranen
Naar een plek voor mij alleen
Een plek waar ik kan bulderen en stampen
Waar ik kan sidderen en dampen
Ik zal ze eindelijk laten gaan
Eén voor één en traan voor traan.

Tranen voor iets wat je zei
van wat nooit was en van voorbij
De tranen voor wat er niet meer is
voor alles wat ik nu zo mis

Het is zo vrolijk om mij heen
Zoveel mensen, toch alleen
Eén keer veins ik nog een lach:
”Ik denk dat ik maar ga nu, dág!”..

Dit gedicht is geschreven door mijn oude- blogvriendin. We ‘kennen’ elkaar nu 10 jaar..
Met alle respect voor haar gave om in dichtvorm met woorden te kunnen toveren, heb ik dit gekopieerd en geplaatst.
Lieve “Wooly” ..dank je wel, dit is precìes hoe ik me al een tijdje voel..
https://woolywoot.wordpress.com/

Eindelijk…Doei!!

7 Comments

De tijd van gaan is gekomen!
Eindelijk, want hoe vaak heb ik er naar verlangt. Op gehoopt. Naar gesmacht zelfs.
De dag dat (alle) hulpverlening zich zouden gaan bezighouden met gezinnen waar nog wel eer te behalen viel.
Dat ik me niet meer druk hoefde te maken om miscommunicatie, verkeerde informatie en vergeten afspraken. Geen urenlange discussies aan de keukentafel of eindeloze telefoongesprekken.
Na 10 jaar goede maar in het begin heel veel slechte tijden, heb ik vandaag afscheid genomen van de voogd en alle hulp van Parlan.site4_20110321142855_1_parlan Continue reading →