En dan overvalt je weer dat gevoel.
Dat ene momentje dat je je realiseert dat het ‘alweer’ die dag is.
Je weet ook dat er veel gebeurd is sinds die dag.. Heel veel goede dingen die mij verder gebracht hebben.
Dingen die blijkbaar nodig waren.
Ook dingen waar ik intens dankbaar voor ben…want ik ben gegroeid in die 7 jaar.
Letterlijk en figuurlijk.
Natuurlijk denk ook ik wel eens aan hoe het nu zou zijn als………….
Maar ik ben ervan overtuigd dat ik mijn kinderen en mezelf niet zoveel goeds had kunnen geven als ik gebleven was..
En daarom toch een gemengde gevoelens-dag. Hopelijk komt er ooit een dag dat ik niet dit gevoel meer heb, want ik vind het niet eerlijk tegenover mijn man. Ik voel gelukkig wel dat het me al veel minder bezighoudt dan enkele jaren geleden.
Ik ben nog steeds op de goede weg.
http://dagboekvaneengekgezin.nl/2008/12/28/28-december-3-jaar-geleden/
Stilte…
Vergeten zul je nooit natuurlijk..
Nee….al was het alleen al omdat ik nog met enige regelmaat met de lichamelijke gevolgen geconfronteerd wordt..
Maar wie weet…ooit 😉
veel liefs X en een hele, hele dikke knuffel meis
Wat heb je het goed verwoord…xxx
wat ben jij toch een sterke vrouw! denk goed aan jezelf. ik hoop zo dat 2013 jou jaar wordt en dat je pijn onder controle komt!