Ondanks de ellende ( ik ben nog steeds niet teruggebeld…door niemand ) toch een moment vandaag dat er een lach klonk hier.
Oma kwam even buurten, omdat ze de jongens al een paar dagen niet gezien had. Zo vroeg ze hoe ze zich door de prikken geslagen hadden. “Goed!! Ze hebben weinig last gehad en vooral veel geslapen. Dat had ik niet verwacht. Ik had eigenlijk verwacht dat je nu voor het eerst zou merken dat ze prematuurtjes zijn.” Tja, dat zou kunnen he, met die aapies.. die prematuren, was haar antwoord.
Ehmmmm….oma?? Jij bedoeld primaten… dat is wat anders hoor